Kritiek
Kritiek op leermodellen is er altijd. Dus ook op het 70:20:10-model. Velen vinden dat er een gebrek is aan empirische ondersteunende gegevens. Ook het feit dat enkel succesvolle managers werden geïnterviewd roept bij sommigen twijfel op.
Veel critici, in het bijzonder Will Thalheimer, wijzen het model af omdat het exacte percentages gebruikt. In 2006 stelde Thalheimer de vraag hoe vaak het voorkomt dat onderzoeksresultaten zulke afgeronde percentages oplevert als in het 70:20:10-model.
In 2012 betoogden Masden en Kajewski dat er binnen het onderzoek heel weinig observatie was. Ook konden ze de oorsprong van het model niet met absolute zekerheid vaststellen. Sindsdien wordt in de leerindustrie altijd benadrukt dat het 70:20:10-model puur theoretisch is. Zonder wetenschappelijke ondersteuning moet men het puur zien als een advies van 200 leidinggevenden.
Daardoor moet men ook altijd beseffen dat het model gemaakt is om andere leertechnieken te inspireren. Het is niet gemaakt als voorgeschreven model. Zolang men onthoudt dat het model niet wetenschappelijk is – en geen recept is voor onmiddellijk succes – kan het efficiënt worden gebruikt. Bekijk hier eens het voorbeeld van ondernemingen zoals Nielsen die de oude gedachtepatronen doorbraken dankzij het 70:20:10-model.